«Εδώ Λιλιπούπολη, εδώ Λιλιπούπολη...»

 

 «Εδώ Λιλιπούπολη, εδώ Λιλιπούπολη,

σας μιλάει ο δημοσιογράφος Μπρίνης ...

η εκπομπή αρχίζει...

Καλή σας ακρόαση!»

 

Υφάσματα, κουμπιά, κορδέλες, πολύχρωμα χαρτάκια, αντικείμενα καθημερινά, συνηθισμένα, χωρίς αξία στο βλέμμα μας, έγιναν κούκλες με πρόσωπα, μάτια, χαμόγελα, ψυχή... Έγιναν κάτοικοι της Λιλιπούπολης, που δίνοντας τη μορφή τους σε περίεργα ονόματα, άρχισαν να μιλούν, να χοροπηδούν και να χαίρονται, σε έναν καινούριο παιδικό κόσμο γεμάτο με καμώματα και με τερτίπια απλά.

 

Η Λιλιπούπολη, «γέννημα μιας φιλελεύθερης και πειραματικής ραδιοφωνίας από τη μια και μιας ομάδας ανθρώπων με πολύ ταλέντο από την άλλη», όπως είπε ο Μάνος Χατζιδάκις, έχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως ήχος. Έτσι το να κάνει κανείς τον ήχο αυτό εικόνα κούκλας και μάλιστα με δημιουργούς παιδιά δημοτικού σχολείου, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση.

 

Μα να! Το παραμύθι ζωντανεύει και οι μουσικές της Λιλιπούπολης χορεύουν στα χέρια των παιδιών κι όνειρο γίνονται...

 

"...κι όλοι οι παιδικοί μου φίλοι,μια βραδυά στο Πόρτο Λίλι,

     γίναν άστρα και μπαλόνια,τρεχαντήρια και τριζόνια..."

​

​

​

 

Πρώτη παράσταση: Ιούνιος 2011