…το εργαστήρι…   

                          

 

κούκλα < υστερολατινική cuculla

πεδίο < αρχαία ελληνική πεδίον

1. επίπεδη έκταση, πεδιάδα
2. (κατ’ επέκταση) ο χώρος όπου συμβαίνει κάτι

παιδί < αρχαία ελληνική παιδίον < υποκοριστικό του παῖς

 

κουκλοπέδιο < [ετυμολογία]

1.    χώρος γεμάτος κούκλες

2.    (κατ’ επέκταση) ένας νέος κόσμος, φτιαγμένος από τα παιδιά και τις κούκλες τους

​

 

Το «Κουκλοπέδιο» είναι ένας χώρος όπου οι κατασκευές, το παιχνίδι και η παιδική φαντασία συναντούν

τον μαγικό κόσμο του κουκλοθέατρου.

​

Ξεκίνησε την δραστηριότητά του το Νοέμβριο του 2010. Το Ίδρυμα Νικολάου κι Ελένης Πορφυρογένη φιλοξενεί το Εργαστήρι Κουκλοθέατρου στον όμορφο χώρο της βιβλιοθήκης του. Απευθύνεται σε παιδιά δημοτικού κι εφήβους, με στόχο τη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου τους μέσα από την επαφή τους με την τέχνη του κουκλοθέατρου, ως μέσο καλλιτεχνικής έκφρασης και δημιουργίας. Τα παιδιά, με πολλή φαντασία και διάθεση για πειραματισμό, αξιοποιούν την ιδέα της ανακύκλωσης και μεταμορφώνουν ευτελή υλικά σε κούκλες και πρωτότυπα σκηνικά, συνθέτοντας ένα νέο μαγικό κόσμο. Η ψυχή του Ιδρύματος, Κατερίνα Μιλτ.Πορφυρογένη, στηρίζει με κάθε τρόπο τις δράσεις του εργαστηρίου, ως πυρήνα δημιουργίας κι έμπνευσης για τα παιδιά της περιοχής.

​

Το  εργαστήρι παρουσιάζει κάθε χρόνο κουκλοθεατρικές παραστάσεις με τα παιδιά- κουκλοπαίκτες να εμψυχώνουν τις κούκλες που τα ίδια έχουν κατασκευάσει. Η κουκλοθεατρική παράσταση «Το Ασχημόπαπο», έχει πάρει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλόννησος). Μέρος της δουλειάς των παιδιών έχει παρουσιαστεί στον εκθεσιακό χώρο του Πορφυρογένειου Ιδρύματος στην Αγριά, στο Κέντρο Τέχνης «Τζιόρτζιο Ντε Κίρικο» στο Βόλο, στο Μουσείο Ελιάς και Λαδιού στη Γατζέα Πηλίου και στο Εκθεσιακό Κέντρο «Μελίνα Μερκούρη» στην Αθήνα. Η Γιορτή Κούκλας, με ανοιχτά εργαστήρια γνωριμίας του κουκλοθέατρου για το ευρύτερο κοινό της περιοχής. είναι ένα πανηγύρι για μικρούς και μεγάλους.

 

Υπεύθυνη του εργαστηρίου είναι η ιστορικός τέχνης Σταυρούλα Μαστρογιάννη.

​

Φωτογραφικό υλικό κι επιμέλεια ιστοσελίδας, Λευτέρης  Πλαβός

 

Πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό του εργαστηρίου στο
www.facebook.com/mastrogianni.stavroula
και στο
https://www.facebook.com/Kouklopedio.PuppetWorkshopsForKids/?modal=admin_todo_tour

 

 

Η Σταυρούλα Μαστρογιάννη γεννήθηκε και ζει στο Πήλιο.

 Αποφοίτησε ως Ιστορικός Τέχνης από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διδάσκει κουκλοθέατρο, θέατρο σκιών και κατασκευή κούκλας σε παιδιά κι εφήβους στο Πορφυρογένειο Ίδρυμα Αγριάς, όπου έχει δημιουργήσει την κουκλοθεατρική ομάδα «Κουκλοπέδιο» με συνεχή δράση τα τελευταία εννέα χρόνια. Στις κουκλοθεατρικές παραστάσεις που οργανώνει, κουκλοπαίκτες είναι αποκλειστικά παιδιά  που εμψυχώνουν τις κούκλες που τα ίδια έχουν κατασκευάσει. Παράλληλα δουλεύει με ομάδες παιδιών φέρνοντάς τα σε επαφή με την τέχνη μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, τη δημιουργική γραφή και την καλλιτεχνική βιβλιοδεσία. Κάθε χρόνο οργανώνει εκθέσεις  και γιορτές κούκλας  μαζί με τους μικρούς μαθητές της. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεατρικής και μουσικοκινητικής αγωγής, εικαστικών, αφήγησης και μυθοπλασίας.

 

 
Ο Λευτέρης Πλαβός γεννήθηκε και ζει στο Βόλο.

Σπούδασε Εκπαιδευτικός Τεχνολόγος Πολιτικός Μηχανικός και Αρχιτέκτων Μηχανικός. Από το 2003 είναι εκπαιδευτικός στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Ασχολείται με τη φωτογραφία  και τις εικαστικές τέχνες έχοντας ενεργό συμμετοχή σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Ο φωτογραφικός του φακός παρουσιάζει τους ήρωες  και συνθέτει ξανά τις ιστορίες, μέσα από μια επιλογή φωτογραφιών που βασίζονται στις λεπτομέρειες των κατασκευών και στη σχέση του κουκλοπαίκτη με την κούκλα του. Εικόνες στη σειρά, σα χάντρες σε περίτεχνο κόσμημα, που όλες μαζί συνθέτουν μια διαφορετική «ανάγνωση» των παραστάσεων.

 

 

​

Το Ίδρυμα Νικολάου κι Ελένης Πορφυρογένη φιλοξενεί το Εργαστήρι Κουκλοθέατρου στον όμορφο χώρο της βιβλιοθήκης του. Η ψυχή του Ιδρύματος, Κατερίνα Μιλτ.Πορφυρογένη, στηρίζει με κάθε τρόπο τις δράσεις του εργαστηρίου, ως πυρήνα δημιουργίας κι έμπνευσης για τα παιδιά της περιοχής. Το Πορφυρογένειο Ίδρυμα δραστηριοποιείται εδώ και είκοσι χρόνια σε όλους τους τομείς του πολιτισμού, στην εκπαίδευση και την επιμόρφωση.

Το ιστορικό κι οι δράσεις του περιγράφονται στην ιστοσελίδα του
www.porphyrogenisfoundation.org.

 

.......................................................

​

 

​

                 «Ένα κουκλοθεατρικό εργαστήρι γεμάτο παιδιά
                 που φτιάχνουν τις κούκλες τους
                 κι έπειτα σκαρώνουν παραστάσεις,
                 δεν είναι μικρό πράγμα!»

 

Σημείωμα της υπεύθυνης του Πορφυρογένειου Ιδρύματος

Κατερίνας Μιλτ.Πορφυρογένη για την κουκλοθεατρική παράσταση του Εργαστηρίου «Τσίρκο Κουκούτσι» (Μάρτιος 2015)

 

 

Η χαρά μετά την παράσταση!...

Το «Τσίρκο Κουκούτσι!»…Η φρεσκάδα της παιδικής φαντασίας από το Εργαστήρι κουκλοθέατρου του Πορφυρογένειου Ιδρύματος Αγριάς

Τα τελευταία χρόνια στο Ίδρυμα Νικολάου κι Ελένης Πορφυρογένη, λέμε με κάθε ευκαιρία – και το εννοούμε – ότι το εργαστήρι κουκλοθέατρου είναι το καμάρι μας. Και κάθε χρόνο, ανυπόμονα σαν τα μικρά παιδιά, προσμένουμε την ετήσια παράσταση του εργαστηρίου, στην οποία τα παιδιά παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους σε ένα θέαμα, που με την καθοδήγηση της δασκάλας τους Σταυρούλας Μαστρογιάννη, προετοιμάζουν. Άλλοτε πρόκειται για διασκευές, άλλοτε πάλι για ιστορίες που τα ίδια τα παιδιά επινόησαν κι αυτοσχεδιασμούς. Κάθε φορά όμως εκπλήσσει το επίπεδο αυτών των «παραγωγών» που θα το ζήλευε επαγγελματικός θίασος.

Τί να πρωτοθαυμάσεις, την πρωτοτυπία των ιστοριών; την ανεξάντλητη εφευρετικότητα που από τα πιο ευτελή αντικείμενα και υλικά ανακύκλωσης, πλαστικά μπουκάλια, αφρολέξ και χαρτοπολτό καταφέρνει να στήσει έναν θαυμαστό πολύχρωμο κόσμο στον οποίο οι μικροί κουκλοπαίκτες με επιδεξιότητα χειρίζονται τους εντυπωσιακούς ήρωες των ιστοριών τους, τις γιγαντόκουκλες και κάθε μεγέθους κούκλες.

Ήρθε λοιπόν η σειρά της φετινής παράστασης, το «Τσίρκο Κουκούτσι». Δεν πρόλαβα την «πρεμιέρα» στο Ίδρυμα, αλλά ήρθα στη δεύτερη παρουσίαση, την Κυριακή 8 Μαρτίου στο Βόλο, στο θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής. Και πάλι, τα παιδιά του εργαστηρίου με τη δασκάλα τους κατάφεραν το θαύμα: μέσα στα εκπληκτικά σκηνικά - αυτοσχέδια τραμπολίνα, μονόζυγα, μαγικά κουτιά του ταχυδακτυλουργού, τη μπάρα του απίθανου Σαμψών, μέχρι ένα κανόνι που εκτοξεύει ανθρώπους, όλα από χαρτομάζα, μεταχειρισμένα υλικά και μικροαντικείμενα που ζωντάνεψαν χάρη στην αστείρευτη φαντασία των δημιουργών -παρέλασαν ζογκλέρ, ακροβάτες, χορεύτριες και μάγοι, ξυλοπόδαροι και σχοινοβάτες, μια έκτακτη πιανίστρια και μια εκπληκτική ορχήστρα με κοντραμπάσο, κιθάρα, ακορντεόν, τρομπέτα, σαξόφωνο και έναν δεξιοτέχνη ντράμερ, κάθε νούμερο παρουσιασμένο με άψογο επαγγελματισμό από το νάνο κονφερανσιέ. Στη σκηνή υπήρχε απόλυτη προσήλωση, αλλά και άμεση αντιμετώπιση των αναπόφευκτων απροόπτων. Ξεχωριστό σχόλιο θα άξιζε η μουσική συνοδεία και τα ηχητικά εφέ από τον Γιάννη Κουλιανό. Και το κοινό; μες στο αδιαχώρητο του θεάτρου υπήρχε χαρά και συμμετοχή, ενθουσιασμός, ακούγονταν επιφωνήματα θαυμασμού. Μικροί και μεγάλοι θεατές γελάσαμε και επευφημήσαμε. Έφυγα από το θέατρο εντυπωσιασμένη, συγκινημένη όσο λίγες φορές, από την ομορφιά, το κέφι, τη δύναμη του δημιουργικού οίστρου, όταν η φρεσκάδα της παιδικής φαντασίας συναντά μια εμπνευσμένη καθοδήγηση.
Κι είναι τα λόγια του Ιρανού κουκλοπαίκτη Behrooz Gharibpour στο φετινό διεθνές μήνυμα για την Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθέατρου στις 21 Μαρτίου, πολύ ταιριαστά.

Γράφει χαρακτηριστικά: «Όλο και περισσότερο εκτίμησα το κουκλοθέατρο ως μια γλώσσα τόσο πολυσχιδής και βαθιά, όσο κι η πανάρχαια ικανότητά μας για χαρά και λύπη, μελαγχολία και ευτυχία…Έχω την πεποίθηση ότι η εφεύρεση του κουκλοθέατρου είχε ένα μεταμορφωτικό αποτέλεσμα ανάλογο της εφεύρεσης του τροχού και τουλάχιστον μείωσε τις αποστάσεις και τα επικοινωνιακά χάσματα ανάμεσά μας. Έχει την ικανότητα να ξυπνά στις συνειδήσεις του κοινού ένα στοιχείο παιδικότητας με το οποίο απελευθερώνεται από τις αυταπάτες της ηλικίας και του χρόνου και ανακαλύπτει ένα φανταστικό σύμπαν, όπου αντικείμενα φτιαγμένα από ξύλο ή άλλα άψυχα υλικά, παίρνουν ζωή…Ίσως η μεγαλύτερη ευθύνη κάθε καλλιτέχνη στο πεδίο του κουκλοθέατρου, ανεξαρτήτου γλώσσας, εθνικότητας ή υπόβαθρου, είναι να ξυπνήσει αυτό το «παιδί» στις καρδιές των χιλιάδων συνανθρώπων μας που μολύνουν τον πλανήτη με αίμα και βία…να θυμηθούν την παιδική ηλικία, τις χαρές και τα υπέροχα όνειρά της…Όσοι αγαπάτε το κουκλοθέατρο από καρδιάς, Χαρούμενη Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθέατρου!»

Αγαπητό μας εργαστήρι κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας, ανεβάσατε τον πήχη πολύ ψηλά και μας κάνετε να ανυπομονούμε για το επόμενο δημιούργημά σας!

Κατερίνα Μιλτ. Πορφυρογένη